YAS kurumuþ göz pýnarlarým ne bir damla gözyaþý ne bir serzeniþ çýkmýyor dudaklarýmdan içimin yangýnýnda köz oluyor bütün anýlarým bir varmýþ bir yokmuþ diyerek teselli ederken yüreðimi senden gelecek bir küçük avuntuya hasretim hafýzamýn vay haline daðýnýk i mgelerim bölük pörçük güzel anýlarý yama yapýyorum tebessümlerime yine de yetmiyor çýplak kalýyor çocukluðum gençliðim arada akýyor gözlerimden hüzün yaðmurlarý o da olmasa bitiþime hevesli kalp atýþlarým hergün tükenmekte ciðerim sigaramýn dumaný körlüyor ateþi bu gidiþle son nefeste okunacak ruhuma fatiha dokunmayýn bana tükeniþime sessiz kalýn gönül mezarýmýn baþýnda yaþayamadýðým tüm heveslerimin yasýný tutuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Betül Karaaslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.