MARAŞ’TA PARKTA OLMAK

MARAÞ’TA PARKTA OLMAK *
 
Parktayým bu gün.
Bahar mý geldi ne?
Güneþ ýsýtýyor sýrtýmý.
Aðaçlar hazýrlanmýþ,
Açývermek için tomurcuklarýný,
Ýzin bekliyor güneþten,
Çimenler yakalamýþ yeþili çoktan.
 
Her tarafta çocuklar oynuyor.
Sevsinler gürültülerini!
Þu küfrü terk etseler keþke,
Kýrmasalar salýncaklarý, kaydýraklarý,
Atmasalar çöpleri, poþetleri þuraya buraya…

Analar, babalar sýnýfta kaldý,
Öðretmenler de.
Belediyeyi de say,
Tuvaletleri unutmuþ.
Bir tane var koca parkta.
Girebilene aþk olsun!
Bedava diye pislik diz boyu.
Koysalar kapýsýna bir görevli,
Kalýbýmý basarým;
Ücretine itiraz etmez kimse.

Gümbür gümbür çim makinalarý çalýþýyor,
Park týka basa insan doluyken.
Farkýnda deðiller
Rahatsýzlýk verdiklerinin.

Köþede imtiyazlý bir restoran.
Yollarý parsellemiþ,
Özel mülküm diyor,
Müþterilerine tahsisliymiþ.
Halk yine yayan,
Habire anons!
Bas bas baðýrýyor camiye ait hoparlörler.
“Arabanýzý çekin!”
Böyle buyuruyor restoran iþleticisi.
Ýmtiyazlý,
Belki de yandaþ…
 
Ömer Adar-2017
Sosyal Medyada Paylaşın: