VENÜS SİTEM VE UNUTUŞ
omrye
VENÜS SİTEM VE UNUTUŞ
güldeste iklimlerdeyiz
çakýrkeyf çiçeklerin son bakýþýnda
kamelyanýn solgun oluþu
koro halinde söylenen
yalnýzlýk þarkýlarýndan
uçurumun kenarýnda
sessiz soluksuz bekleme
gizli kýyýlarda aç yüreðini
çýðlýk ekpreslerine
deðiþtirmek için yaþamý
ilk tohumu serp kýraç topraklara
küçük asya kuþ cývýltýlarýyla dolsun
yeþim taþlý yüzüðün baharlar kuþanmýþ
bir kusurcuðu var yalnýz
sularda oynaþan akþam ýþýnlarýnýn
menekþe rengi gözlerini çaðýrmayý unutmuþ
yaralý kuðularýn dansýna
badem çiçekleri baharý geliþini haber veriyor
tatlý saatlerde uçup gidiyor kelebekler
kozalarda yitirdim seni
bir taþýn serinliðine dayanýyorum
gemilerin verdiði viya viya umutlara
yaþlý bir limana çekildiðini haber veriyor yoksul balýkçý
kýrlangýç sürüleri çekip gittiler
altý aylýk ömrü olan aþklardan
ilk tohum çiçeklendi çýplak kayalarda
kuþlarýn kanatlarýnda günün son ýþýklarý
bir peri masalýna dönüþüyorsun devingen ýrmaklarda
bir yýldýz göz kýrpýyor gökyüzünden
aðustos böceklerinin sesiyle þen o son yaz
ah akþam yýldýzým çolpaným zuhalim
iþte andromeda
bir dilek tut
ilk ýþýðýný saçarken güneþ kavuþmalar olsun diye
ayçam
ay parçam
gün aðarýyor pire limanýnda
kýrlangýç çýðlýklarýyla gömüyorum seni
sitem ve unutuþla
akdenizin
mavi
sularýna
kuðularýn yaralandýðýný haber veriyor grek þarkýlar
aç koynunu küçük asya
venüs uzak
akdeniz defne çelenkleriyle karþýlýyor homerosun çocuklarýný
kuþ cývýltýlý elvedalar adým benim
Ömriye KARATAÞ
10.04.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.