Güller Kucak Açar
Gönlümün ateþi, bedeni sardý,
Söndürmek imkânsýz su dökmek boþa.
Ömrünü yol edip, yýllarca koþan,
Nerden bileceksin ne gelir baþa?
Ayaklar izinden ufuða koþtu,
Gözlerden yanaða inciler düþtü,
Halimi temaþa edenler coþtu,
Bakýnca imrendim gökteki kuþa.
Unutma en hazin bir sonu bekle,
Anlarý ulayýp zamana ekle,
Sýrrýný kendinde, içinde sakla,
Vursan da baþýný taþlardan taþa
Güller kucak açýp sarar sabahý,
Yapraklar özlemle bekler baharý,
Çekip içimdeki taþan pýnarý,
Hasretin narýný baðrýma döþe.
Ellerin þakakta, gözleyip taný,
Özünde ararsan dostunu taný,
Sadakat tükenir, çekerler kaný,
Gerçeði söylesen gitmiyor hoþa.
Yokluðun matemi deliyor baðrý,
Sessizce yaklaþýr duyulmaz çaðrý,
Vuslat zamanýnda çekilmez aðrý,
Çilenin hitamý bakmýyor yaþa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.