BENÝM
Nerde ise ellibeþe dayandý yaþým,
Kýrmayayým dedim ezildi baþým,
Her zaman üzdüler bacým, gardaþým,
Göðe savurdular külümü benim.
Bazan acýmadý hayat salladý.
Meyve yüklü iken rüzgar salladý,
Dolu vurdu bazen sel ýrgaladý,
Hoyratça kýrdýlar dalýmý benim.
Esti sam yelleri gülüm savurdu.
Vakitsiz soðuklar özümü vurdu,
Bütün kör kurþunlar sözümü vurdu,
Zincire vurdular dilimi benim.
Bazen kýrbaç yedim, bazen de sürgün,
Her an acý çektim görmedim bir gün,
Kendi kýsmetimde boðuþtum her gün,
Çakallar üleþti payýmý benim.
Bazen sürgünlere sürülen bendim,
Bazanda bir dilsiz,lal olan bendim,
Üçü beþi aramaz hep veren bendim,
Kýrk yerden kýrdýlar dalýmý benim.
Ýnancým, ahlakým, törem yardýmdý,
Kimden of iþitsem gönül koþardý,
Ben darda kalýnca hani kim vardý,
Hep sülükler emdi kanýmý benim.
Erol’umu sardý iyi olmaz salgýn.
Güler görür herkes, içim bir yangýn,
Canlarýmdan yedim kahpece vurgun,
Sevenler kaldýrsýn ölümü benim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.