Mevsim kýþ, gün ayaz! Odun bitti; kömür bitti. Herhalde gelmeyecek yaz! Fakr-u zaruret içinde bir ömür bitti.
Dinmez fýrtýnalar yer kar beyaz! Dizde derman, gözde fer bitti. Gider çok, gelir az. Fakr-u zaruret içinde bir yiðit er gitti.
Unuttum tatlýyý, göremedim eti! Kellik baþladý; kafadaki saç bitti. Hayal edemiyorum, yarým bardak sütü! Fakr-u zaruret içinde; bir garip ac gitti.
Bedelsiz kaldý; yirmi yýllýk emek! Daha almadan, minik maaþ bitti. Yaþayan bilir; yoksulluk ne demek! Fakr-u zaruret içinde; olmayan aþ bitti
Battýkça çýrpýndým, çýrpýndýkça battým! Sefalet! her günümü zehir etti. SON GECE, SON UMUTLA YATTIM! FAKR-U zaruret içinde; VARLIK yine TEHÝR etti. ARALIK 1996
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eşref İNANÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.