Hiç zoruma gitmiyor duvarlarla konuþmak
Zoruma giden tek þey: gün boyu susmalarý
Hiç zoruma gitmiyor kabuslarla boðuþmak
Aðrýma giden tek þey: geçmiþi kusmalarý
Hayat aðacýn kurur ama haberin olmaz
Açmasýný beyhude beklersin çiçeklerin
Dibine kazýlacak gizli makberin olmaz
Seninle kaybolacak, acýtan gerçeklerin
Zaman gider dört nala, tozu dumana katar
Düþme peþine düþme, Üsküdar’ý geçmiþtir
Kimbilir bir yabancý, tutmuþ pazarda satar
Eminim senden daha az bir fiyat biçmiþtir
Konuþun ey duvarlar, sesime seda verin
Kurþun gibi sekiyor, kelimeler betonda
Tek sevindiðim þeyse sesidir semaverin
Konuþuyor benimle gece fýsýldar tonda
Geceleri yalnýzlýk, sokuluyor koynuma
Rüyalarýmda çöle, cehenneme dönüyor
Sonra aðlayan güneþ sarýlýyor boynuma
O da umidim gibi gökyüzünde sönüyor