bir cümle düþtü içime
ay karanlýk
yýl karanlýk
bir kýr çiçeði
bir gelincik
sevmek geldi aklýma
papatya gibi bir gelinlik
ayrýlýk aldý aklýma
birde memleket
sen deðiþtin
ben çoktan
gitti gençlik
bir ecel kaldý
kapýmý týklatan
birde geri sayým
bir varým
bir yokum
iþte belli
akýbet
bunca yaþananlardan sonra
her þey yalan
az yaþa çok yaþa
gelecek baþa
kel baþa
þimþir tarak
kýþ gelip
yaz gelip
gönüller avunacak
görseydik
koklasaydýk
memleket havasýný
hiç olmazsa doya doya
arþa varmadan ayaklarýmýz sona
bir gün gibi geçti ömür
soluksuz okunan bir kitap
bir þiir
içinde ayrýlýklar
yalnýzlýklar
ve suskunluklar
özlemler
güneþi söndürdük her akþamüstü
yaðý biten kandil gibi
saradý benizler
çýkarsýz sevdik biz
memleketimizi
topraðýný taþýný
daðýný denizini
çalýsýný çýrpýsýný
beli bükük anasýný
birlikte tutarýz yasýný
yüreðimizde taþýrýz sabýr taþýný
yeter ki gitmesin gün
memleketimden
Nurten Ak Aygen
09.04.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.