ellerimizin kavuþtuðu
gözlerimizin konuþtuðu
dudaklarýmýzýn kenetlendiði
tenlerimizin uyuþtuðu
her zamanki
sözleþtiðimiz
yerde olacaktýk
hani
ne çabuk unuttun
daha dün gibi
hatýrlýyorum
hani
hiç
bitmeyecekti aþkýmýz
hani
söz
vermiþtin
on yýllar geçsede
günbatýmýnda
yüreðimize ses olan
þiirlerde
gecenin karanlýðýnda
nefesimize can olan
düþlerde
gün aþýrý
gülüþlerde
buluþacaktýk seninle
hani
nerde
söz
dinletemediðin yüreðinde
kapandýmý
perde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.