ANAYASA VE TÜRKLÜK (271)

ANAYASA VE TÜRKLÜK (271)

Ey Yüce Türk Milleti çokça anlatýp durduk.
Baþkanlýk denen yasa kapýmýza dayandý.
Aðýr hakaretlerden býktýk ve de usandýk.
Sanýyorlar ki millet olanlara inandý.

Önce etrafýmýzý cehenneme çevirip.
Korku ve tehdit ile halkýmýzý ezdiler.
Yabancý ülkelere ülke için söz verip.
Ne içindir bilinmez diyar diyar gezdiler.

Ülkeyi unuttular bop’a destek verirken.
Bu bop projesinin arkasýnda durdular.
Kürt bayraðý diyerek göndere çektirirken.
Basýn yayýn yazmasýn diye baský kurdular.

Ege’de hakimiyet nedense istenmemiþ.
Burada hükümranlýk kalmýþ uzak yýllara.
On yedi adamýzý yunan iþgal eylemiþ.
Uzaktan da bakamaz olmuþuz adalara.

Doðuda Atatürk’ü tamamýyla unutup.
Baþka telden söyleyip bu halka ulaþtýlar.
Alakasý yok ama Atatürk’ü kullanýp.
Atatürkçü olarak batýyý dolaþtýlar.

Ýnancýmýza göre ziyarette bulunup.
Gönül alma yarýþý yolunda buluþtular.
Türkeþ’in mezarýnda bile biraz görünüp.
Üç beþ kare görüntü basýnla paylaþtýlar.

Sadece millet derler söylemezler Türkünü.
Bu nasýl düþüncedir millete Türk demezler.
Gelin söyletmeyelim baþkanlýk türküsünü.
Eðer HAYIR der isek öteye gidemezler.

Yazacak daha çok þey bildiðimiz var ama.
Yetiþme terbiyemiz saygýca ar ederiz.
Ülke geleceðini alalým biz saðlama.
Sonra da hep birlikte kol kola eyleniriz.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 07/04/2017 Cuma
Yayýn : 08/04/2017 Ctsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1089949/

Sosyal Medyada Paylaşın: