MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

CEMİL BEY VE KEDİLERİ-2
S / ÂYE

CEMİL BEY VE KEDİLERİ-2




II

Eve girmeden odun, kömür alayým dedi
Derken birden sýçrayýp çýkýverdi bir kedi
Tüyleri sapsarýydý; biraz da beyaz vardý
Gözlerinde yalvarmak misali niyaz vardý
Belli ki kendine yuva yapmýþ kömürlüðü
Ruhlarý sýzlatýrdý, bir gözünün körlüðü
Kim bilir baþýna ne gelmiþ de kör olmuþtu
Sað gözün çukuruna, gri bir su dolmuþtu
Yaþlý adam tereddüt etti, düþündü bir an
Demedi ki o da yaþamayý hak eden can
Odunu kaptýðý gibi fýrlattý hayvana
Acýlar içinde sýçradý yerden tavana
Fakat kaçýp gitmedi, bekledi her nedense
Derken yerde göründü sarý, beyaz bir ense
Onun hemen peþinden þirin üç yavru daha
Hepsi deðerdi, milyonlarca kez maþallaha
Gözleri küçücüktü ama bir sevgi vardý
Dördü koþup ananýn dört tarafýný sardý
Saldýrdýlar memeye, Yaþlýya aldýrmadan
Sakin sakin emdiler baþlarý kaldýrmadan
Anne seyrediyordu gelecekleri baþa
Elinden ne gelirdi kapýlsa da telaþa!
Ayaðýnýn ucuna kadar gelince biri
Çok kaba bir surette itiverdi tekiri
Zavallý yavru, çakýldý yere tepeüstü
Yerden kalktý ve gitti; adeta ona küstü
Kayboldu yavrucak aðaçlarýn arasýnda
Kim bilir ne üzülmüþtür onun verasýnda
Pek kötü sýzlýyordu, Garibin sað ayaðý
Halbuki hak etmedi bu insafsýz dayaðý
Yaþlý, bununla kalmadý, anaya saldýrdý
Odun parçasýný hemen havaya kaldýrdý
Ve fýrlattý hayvana bütün gücüyle adam
Düþündü kedicik acaba nereye kaçsam
Hayvancaðýz kendini sokaða attý birden
O bir anaydý ayrýlamazdý ki dört tekirden
Kýþýn tam ortasýnda sokakta kaldý ana
Bu davranýþý, yakýþtýramadý insana
Adam odunlarý göðsüne sýmsýký bastý
Ve kömürlükten çýkýp, asma kilidi astý
Sola dönünce duvardaki aralýðý gördü
Sað eliyle bir tuðla parçasý alýp ördü
O anda, ortalýkta görünmüyordu kedi
Yavrularý döner diye onu çok bekledi
Yatmýþlardý birbirlerine sarýlmýþ halde
Susuyorlardý, o adama darýlmýþ halde
Evin kapýsýný açarken çok öksürdü
Ýçeriye girmesi, bayaðý uzun sürdü
Gözleri zaten iyi görmüyordu yaþlýnýn
Güzelliði görmesi zordur kalbi taþlýnýn
Sokaklar kar dolu, hava da buz gibiydi
Öyle ki soðukluk, eksi on dokuz gibiydi
Kim bilir nerede geceleyecekti ana
Belki de çoktan ölüp gitmiþti dona dona



.....devamý gelecek...

..........................................................................................................................
Vera: arka

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.