Þu sevdalý, aþka tutkun yüzüme,
Hiç kimse sen gibi bakmýyor Hülya’m.
Türküleri meþke yatkýn sözüme,
Hiç kimse sen gibi yakmýyor Hülya’m.
Gam kederler yýðýldýkça celbime,
Gül yüzünü saklamýþým albüme;
Yetim kalmýþ þu çileli kalbime,
Hiç kimse sen gibi akmýyor Hülya’m.
Sakladýðým çiçek özlü ballarda,
Kokun saklý allý morlu dallarda;
Kahvemdeki sevgi dolu fallarda,
Hiç kimse sen gibi çýkmýyor Hülya’m.
Boþaldýkça eksilmeyen doluma,
Akþamlarý göz attýkça yoluma,
Yaklaþýnca ellerini koluma,
Hiç kimse sen gibi takmýyor Hülya’m.
Gözlerin var andýrýyor kiviyi,
Bulamam ki yad ellerde seviyi;
Daðýldýkça can evime çiviyi,
Hiç kimse sen gibi çakmýyor Hülya’m.
Alptekin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.