Hata... Ettim bir kere Piþmaným yüz bin kere Ne kadar seni kýrýp, üzdümse Nedamet her lahza bin hüzün ile içimde Geçen yýllar o mahzun yüzünü güldürmeyince Her ne yapsam, sabahlara kadar çýrpýnsam artýk nafile Gel ne olur iþ iþten geçti deme, yeter ki affettiðini bir kez olsun söyle
Git... Sen de unut Kimi istiyorsan ellerinden tut Birgün bitecektir çilemiz her zaman yaþatan Mabut Git, kime gidersen git, lakin ne heva, ne arzudur solmayan umut
Þahsen... Günah benim kime ne diyemem, Ýþlediðim kabahatlerle övünemem Yaþadýðým cemiyete kafa tutup öykünemem Zaaf ve gafletin esaretinde iþlediðim günahlarýn mahcubiyetini gideremem Cehaletin tetiklediði asabiyet ve cür’eti, hiddet ve þiddeti, kin ve hýncý bir ömür sahiplenemem
Ben... Nasýl vurana elsiz Sövene dilsiz olayým Ýþte o vakit hakký, hukuku nasýl anlayým Tarafýma her ne yapýlýrsa yapýlsýn sessiz mi kalayým Her kötülüðü yapana alkýþ mý tutayým, yoksa hak mý arayayým Ne Arif, ne de dermiþ hak ve adalet anlayýþýna uzaktýr, yoksa aþk rýzasýna mý sayayým
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.