KADİM AŞKLARIN HİKAYESİ:KEREM İLE ASLI

görkem ve ýþýðý arýyorsun ey kerem
kuruyan gövdeye yabancý dallar aþýlanmaz
yaban uzak þiirler okuma
sýrtýna kambur kondurduðumuz yaþamlardayýz
daðýnýk efsanelerdeyiz
kor yangýnlarda
sözcüklerin gücünü taþýyoruz

kerem yaktý külünü kor sevdalarýn
karýþtýlar birlikte kuþlara boranlara
daðlara ve taþlara
tatlý bir masal gibi akýyor murat suyu
yaldýzlý gecelerde düðmele göðsünü
dehlizlerde yitip gidiyoruz nasýl olsa
gümüþ aynalarda ýrmaklar eskitir yüzünü
yelkenli gemiler deðil çöller çaðýrýyor ikimizi
yel deðirmenlerine geçmez sözün
kerem kor
kerem ulu yangýn
aslý manastýrlarýn yalnýzlýðý
çözülmüyor
þafak sökerken sevdanýn
büyülü gömleðinin düðmeleri


yar yoluna ölen türkülerin olmadý
turnalar yaðmurlar getirir
saçlarý sümbül baharý sevgili
tarayýp düzdüðün hüzün gözlerin midir
sevda ezelden beri yanýp korlaþan kül müdür
bu daðlarýn karý erimez bekleme vuslatý
servirevaným turnalarýn kanatlarýnda gördüm düþünü
kerem kor
kerem ulu yangýn
aslý halep zindanýnda kül
cevahir koynunda
kanayan yaralar


Ömriye KARATAÞ
06.04.2017



Sosyal Medyada Paylaşın: