Kutba yýldýz olmuþ hicraným zühal,
Denilecek söz yok köz ile hemhal,
Þefkatin özünden endamý gül dal,
Üzülür yanarým korunda hecem.
Son sözüm her daim caným canansýn,
Vahamda su olan bana yaransýn,
Gönlünden gönlüme Hakk’ý ayansýn,
Üzülür yanarým narýnda hecem.
Sevdan hilmin ile inayet iken,
Baða baðban olup gülfidan diken,
Ruhuma korkuyla umudu eken,
Üzülür yanarým harýnda hecem.
Düþünür bakarsýn harfleri çalmýþ,
Cümleler özünden sükuta dalmýþ,
Anlarým sözlerim ziyasýz kalmýþ,
Üzülür yanarým darýnda hecem.
08, 04,2012
Early/UK