Gitsem

Ýnsandýr...
Desem, sonra
bir düþünsem
Her ne yaparsa yapsýn
görmezden mi gelsem
Bana çektirdiði çileyi, cefayý,
vefasýzlýðý hiç dert edinmesem
Demek ki bunlarý yaþamakta
bizim kýsmetimizdir diye
boyun mu büksem
Ýnsan olmanýn, olabilmenin
sadece bedeni ve hissi
yönünü mü muhatap bilsem
Yoksa aklý selim olan, þuuru bulunan,
hesaplanabilir bir akýlla yol alan,
edep ve erkanýyla yaþayan kiþileri mi gitsem

Sen...
Deðil miydin
Çekip giden, hiç dinlemeyen
Ön yargýlarýyla zan içinde hüküm veren
Bir gün olsun acaba yanýlýyorum mu diye muhakeme etmeyen
Kulun, kölenmiþim gibi aklýn estikçe her hakaret ve hýrçýnlýðý sergileyen
Þimdi ne oldu, zihninden, kalbinden geçen sular mý duruldu, yoksa hakikat mi seni bu kadar soldurdu

Beni...
Çýlgýn gibi yakma
Tatlý sözlerle avutma
Ufkumu hülyalarýnla kuþatma
Her lahzada hevesin arzusu için yaþama
Aynanýn karþýsýnda ne kadar özenirsen özen, maske takma
Ruhunla, vicdanýnla, aklýn ve kalbinle çýk karþýma, nefsi zafiyetlerini savunma

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: