Ey yâr!.. Gülüþüme dizgin vurdun Hüzn’ ümü kýrbaçlayýp durdun.
Ey yâr!.. Hiç suçum günahým yokken Kýrdýn kalemi verdin kararý hakkýmda. Araþtýrmaya bile gerek duymadan Yargýsýz infaz, sonuç hüsran...
Ey yâr !.. Piþmanlýklarýn dört nala gelse de Keçi inadý yükledin sana olan duygularýma... Gözlerim aðlamayý ezbere biliyor artýk Hatta mektuplarý bile yýrtýp attýk...
Ey yâr !.. Güven, sevgi, Hoþgörü kalmadý Hepsini çok ucuza sattýk... Düþünemiyorum mantýklý kilit vurdum bitti Ýyi niyet bile baþýný alýp daðlara gitti...
Ey yâr !.. Boþ yere, evet boþ yere Hiç bir þey býrakmadýn bende Kusur sende deðil elbette, Seni eskiden çok seven bende...
Emri TÜRK 06.04.2017 Saat: 03:41
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emri TÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.