halt etmiş şiirler

en aðýr silahlarý kuþanmýþ gibi kelimeler
devriye gezerken yalnýzlýðýmda
ellerim varmýyor bir daha
seni yazmalara bilesin
biliyorum
sen bana böyle bahþedilensin
ne güzel kadersin,ne güzel kedersin



güzel gecelerim olurdu benim, gündüzlerin pas geçtiði zamanlarda
göztaþý bulamacýna batýrarak yerdim kendimi
umut uçar kalem geçerdi ulu daðlarýmdan
devranýndayým sanki kýtlýk kýranýn
böyle sessiz figanlarým ondan



nakaratlara takýlmýþým gözlerinin bila þulelerinde
silik mahþerler yaþýyorum kimliksiz
sorgulara da çekilmiyorum üstelik
sayýyorlar beni sensiz
bedensiz



halt ettim sevmelere ustalýkta
neyimeydi ki senden öteleri seraplarda görmek
o kadar muhtacým ki þimdi çeþm-i nazarýna
þimdi,kýl köprüsünden de zordur belki onlardan
bir damla su dilenmek



zindan kaçkýný haramiler dolaþýyor ezelimde
hatýralar sel önünde kopuk kayalar
adresi kayýp þehirlerde,ezim ezim eziliyorum
fiþenk yapýp sürmüþler mavzerlere
senden yana düþlediðim kelimeleri
her aklýma geldiðinde, kurþunlara diziliyorum














kasým



Sosyal Medyada Paylaşın: