Köye gidince ilk iþim: kitaplarýmý yakmak
Kül olmalarýna kafi gelecektir bir çakmak
Keyif verecek alevlerine uzaktan bakmak
Hakikat için ilm u irfan deðil vicdan lazým
Bir de aþktan beslenen Allah’a iman lazým
Sen çok uzaklarda deðil; ruhumda, içimdesin
Güzellik noktasýnda en muhteþem biçimdesin
Sonsuzluk yolu açýk.. gelen gelir, ýsrarým yok
Görene, her þeyim ayan beyandýr, esrarým yok
Üç þeyi birledim: özümü, sözümü, yüzümü
Bu sayededir, insanî muammanýn çözümü
Anlamadýlar O’nu, hiç sevmediler O’nu
Cennet, huri, azaptýr O’na dair tek konu
Kaç kiþi Seni seviyorum demiþtir Sana
Mahþerde herkese hatýrým için sorsana
Günümüzün dindarý dilencidir bir nebze
Allah’tan istediði cennetten biraz sebze
Ver daha fazla ver, ne olur, kapýna geldik
Sana deðil de sunduðun rýzk için eðildik