Yaðmur yaðarken sensiz bu þehre gelip kapýna sana sýrýlsýklam aþýk olduðumu söylemek istedim Söküp kalbimi yerinden acýmasýz uzatýp sana Yüzüne bakýp bu kalp senindir diye vermek istedim
Sensiz bana dar gelen þu karanlýk sokaklarda Ellerinden tutup hayallerimize yürümek istedim Her gece üzerine basýp geçtiðim kaldýrým taþlarýna Seni deliler gibi sevdiðimi söylemek istedim
Her gün senin geçtiðin yollarda izlerine bakýp Ayak tozlarýna yüzümü hasretle sürmek istedim Tanrýdan tek dileðimdi o yeþil gözlerine bakýp Son nefeste kollarýnda gülerek ölmek istedim
Bu yaðanda yaðmurda iliklerime kadar ýslanýp Yapayalnýz odalarda buz gibi donmak istedim Þu öksüz yetim baþýmý dizlerine öylece yaslayýp Saatlerce senin dizinlerinde uyumak istedim
adem aydýnlý Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM74 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.