Elimizde Kandiller, Cuma ve Bayram kaldı

Þöyle bir düþündüm de; bana dünden ne kaldý
Kimden ne öðrenmiþim, aklýmda nesi kaldý
Güzel adetlerimiz, dostluklarýmýz vardý
Pek çoðu unutuldu, bazýlarý yýprandý
Elimizde kandiller, cuma ve bayram kaldý.

Büyükleri sayardýk, saygý ve muhabbetle
Büyükle büyük olur, anlaþýrdýk birlikte
Küçükleri severdik, eðlenirdik þenlikte
Kötülükler çoðaldý, onlar mazide kaldý
Uzaklaþtýlar bizden, kuþku ve korku kaldý.

Küçükler korkar oldu, ailesinden bile
Kötülük kol geziyor, kendi kanýndan bile
Canavarlaþtý insan, kendi cinsinden bile
Ötekilerden olduk, birlik geride kaldý
Bayramlýk gezmeleri, þimdi mazide kaldý.

Örnek olan kiþiler, hiç layýk deðil bize
Aðzýndan çýkan sözler, yakýþmýyor ki yüze
Sen, ben yokuz, biz varýz; bakacaðýz yüz yüze
Bir ahir zamandayýz, þurasýnda ne kaldý
Külümüze muhtacýz, atamdan örnek kaldý.

Akýl ile mantýðý, çýkarma hiç yerinden
Kötülüðe engel ol, ne gelirse elinden
Yýlan zehiri deðil, bal aksýn dillerinden
Güzel bir söz yýlaný deliðinden çýkardý
Sen bunlarý yapmazsan, iþin Allaha kaldý.
Ankara, 30.03.2017 - 13:06

Sosyal Medyada Paylaşın: