Her yeni baþlangýç, Eski bir bitiþin yükünü taþýr. Gelecek düþler ise Zor’la zaman’la savaþýr... Geçici barýnaklar, yanýltýr umutlarý Gözlerden gizler durur, O kara bulutlarý..
Ya sonra? .. Bekâretini korumuþ yürekteki, O en hassas noktalarýn, Gözleri kamaþacak ýþýltýdan, Aydýnlanacak öyle mi? Her yaný kaplamýþ ütüsüz duygular, Ve de her köþede buruþuk sevdalar, Dikilirken Kim kiminle yarýþacak? Ölçü kaçmýþ zaten, Kim neye göre kazanacak?
Korunmalý sit alaný gibi Iþýk almamasý gerekli, Bir ilaç gibi Son umut, son þifa diye Saklanabilmeli, Yüreðin en bâkir köþeleri. Elbet bir gün Tanrý koyacaktýr, Oraya hak edenleri...
Ayný ucu görünmeyen tünel gibi, Sabrýn bir gizemi var, Yarenlik deðil ki sevda. Yürek ister,risk ister Ucunu görmek için, Tünele girmek ister. Pusu kurmuþ acýlar, Hayatta daima var. Ve de emek vermeden pinekleyen Hazýr lopçular... Bunlar önemli deðil, Yeter ki karþýna,çýksýnlar Sevdasýna sahip, ehil, Cesur insanlar...
Necati Dikmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
nedi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.