Umudumu kesmedi ettiðin anlýk veda Bir gün elbet hatýrým sorar diye bekledim Yýllar geçtiði halde çýkmasa da ses seda Onsuz hayat ne iþe yarar diye bekledim
Terkediþin etmedi beni kendine düþman Zoruma gitse bile baþka bir ele koþman Gün gelince anlayýp elbet olur da piþman Er ya da geç inadý kýrar diye bekledim
Gönül akla seslenip alýþýlmýyor dedi Telefona sarýldým ulaþýlmýyor dedi Hislerim unutmaya çalýþýlmýyor dedi Sabrýn sonu murada erer diye bekledim
Ayrýlýðýn zehrini yudum yudum içerken Hayalinle avundum ömür gelip geçerken Ben hasreti sen ise bensizliði seçerken Dayanamaz sonunda arar diye bekledim
Gönlümdeki yangýna olmadý tabip çare Gözyaþlarý býraktým veda ettiðin yere Kanýyorken giderek açtýðýn derin yara Kendi elleri ile sarar diye bekledim
Sana deðil hep kara talihime darýldým Kalmadý þu tende can hayaline sarýldým Sanma ki unutuldun aramaktan yoruldum Vuslata baðlanýr son karar diye bekledim
Murat Gökçe Karsî 04.04.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.