Sen Bilemezsin..

sana özgürce aðlamaktý ya muradým
þiire hayatýmýn sýrrýný yazýp
þiire parmaksýz ellerimle dokunup
þiire sýrtýmdan vurulmak istiyordum ya
vuruldum ben Aysuman

sen bilemezsin belki
özene bezene zoraki giydirilen
üþüme diye üstüme örtülen bir þeydi
yorgan deðildi Aysuman, sevgi de deðildi
adýný bilsem söylerdim
billahi söylerdim
dokunmak gibi, temas gibi bir þeydi
dudaklardan artan ten ýslaklýðýna benzerdi;
biraz da kan sýcaklýðýna..
ama sen bilemezsin iþte!
ölü ölü yaðan
etimden et kopartan göçmen bir kuþ da vardý, biliyorum
"selam götürürdü sevdiðimin diyarýna"
baþka da bir þey hatýrlamýyorum..
özene bezene giydirilirdi zoraki
adý bir þeydi
adý her þeydi bulamadým.
bulamadým,yoruldum
yoruldum ben Aysuman

dilsizim
su sýzmýyor dudak aralarýmdan
sen þimdi
"nasýlsýn" desen, yalan söylerim
"aðlýyor musun" dersen inkar ederim
boþ ver _kanadý suya deðecek uçan her þeyin_
sen ne yap biliyor musun
dermaný varsa ellerinin
ve mümkünse
ve lütfen
ve n’olursun
ve allah aþkýna bana soðuk bir þeyler ver
çok soðuk ama!
yanýyorum su/suyorum Aysuman..
kaynaðýmdan özümden
yorgun iki gözümden
ar ettiðim terimden
en hassas yerimden kýrýldým
kýrýldým ben Aysuman

çingene tenli fahiþe geceler
çocuk yüzlü sabahlar
sevaplar ve günahlar
ve ah’lar, benim ahlarým Aysuman
(kimi tutacak ah’larým)
..
þimdi kalk!
üç beþ kelime al yanýna en þiirselinden
denizlere sal dað yamaçlarýndan, ki þiir þiir düþsün tuzlu suya
ki þiir toplayalým seninle ’pis bir ay parýltýsýnda..’
yok,
yok Aysuman yok, akýl iþi deðil bu
aslýný sorarsan
hýrsýmdan bu yazdýklarým
oysa özümde
ölümcül uykular
akmaya korkan sular gibi duruldum
duruldum ben Aysuman

ateþin ateþi yaktýðýna inandým
afedersin
çok afedersin ben öyle sandým
bu yüzden iþte
Ýþte sýrf bu yüzden
insafsýzca dört bir yanýmdan sarýldým
sarýldým ben Aysuman

sana aglamaktý ya muradým
vurulmaktý ya sýrtýmdan þiire
vuruldum ben Aysuman!

vuruldum da
.
.
sen bilemezsin!

Sosyal Medyada Paylaşın: