mevsim ankara da ayaz

Demir yollarýný çok severim
Ýnsanlarý kavuþturur
Yetim köylerinde yurdumun
Iþýltýlarýný getirir umudun.
Onun için begonya çiçekleri arasýnda
Bakýp geçen tirenlerine yurdumun
Seni öpmek ister gençligim.
Sen en yavan sofralarýn güleç kadýný
Devrimci ruhu ömrümün
Odalarýnda yaþanýlan hasretleri
Unutturan bana lokomatiflerin
Biliyormusun ölüm kapýyý çalýyor
Çizgiler derinleþiyor ruhta
Ah bilsen nasýlda özlüyorum seni
Irak soguk yalanlarda geçirtirken günceyi
Ellerimi üþütüyor sýcaklýgýn.
Konuþmalýyýz seninle memleketin hasta yoksullarýný
Emekçi erkeklerine hikaye olan
Kadýnlarýný anlatmalýyýz gelecege
Birde seviyorum diye bilmek var
Çekip giden yolcularýný yanlýzlýgýn
Ah o dag köyünde akdenizi izlerken aþk
Gar,da bir kadýn bekliyor
Adý meneveç yada ben öyle biliyorum
Zayýf ve çelimsiz bedeni
Üþüyor mevsim ankarada ayaz
Iraklarda bir kadýn sýcaklýgý içimi yakan.




Sosyal Medyada Paylaşın: