Neyleyim

Güvendim herkesin tatlý sözüne,
Tamamý yalancý çýktý neyleyim!
Mülayim göründü onlar gözüne,
Bu gönlümü kökten yýktý neyleyim!

Yerine gelmiyor verilen sözler,
Yine de bir dostu arýyor gözler,
Garip gönlüm doðru sözleri özler,
Artýk boþ sözlerden býktý neyleyim!

Dost diye sýr verdim yaydý herkese,
Sanki sam yelidir baðrýma ese,
Kulak verdim onlardan gelen sese,
Kor ateþe atýp yaktý neyleyim!

Kendini görünce hep kaf daðýnda,
Çiçek açmýyor ki gönül baðýnda,
Lezzet mi var, ayranýnda, yaðýnda,
Ömrünce bize hor baktý neyleyim!

Görünce bunlarý þükret haline,
Kapýlma kimsenin boþ hayaline,
Yazdýklarým döndü duygu seline,
Gönlüm Hak yoluna aktý neyleyim!

Ömrümce tersine dönünce bahtým,
Bitmedi dilimde bir türlü ahtým,
Viran oldu viran bu gönül tahtým,
Felek çakmaðýný çaktý neyleyim!

Feleðe seslendim çýkmadý sesim,
Yaþamaya kalmadý bir hevesim,
Dertli görmedi ki güzel bir resim,
Dertleri peþime taktý neyleyim!

Erdemli-29.03.2017 Çarþamba
Cafer AKSAY


Sosyal Medyada Paylaşın: