Ateş-i gam

Ey...
Ateþ-i gam
Niçin baðrýmý yakarsýn
Hançerini ansýzýn yüreðime saplarsýn
Bilmem ki bu ömrümden ne kadar alacaklýsýn
Yoksa aklýmý karartan vehim mi, zan mý, zaaf mý hiç anlatmazsýn
Ben bu kadar ilimden, irfandan, iz’andan uzaklaþtýkca her zaman esaret yaþatansýn

Düþman...
Hiç durur mu
Azgýn emellerden kurtulur mu
Ýhtirasýn, hýncýn, hýrsýn ne olduðu sorulur mu
Þirkin, tuðyanýn, ilah tanýmakta taþkýnlýk yapmanýn hesabý önüne konur mu
Varlýðýn ve kudretin sahibi, mühlet veren, sabrý seçen, ümitlenen, ecel vaktine kadar azap etmeyen Allah’a hakiyetsizlik olur mu

Yar...
Kimi sevinçler
Dünyaya deðer o an biter keder
Deva bulamayan, umutlarýyla solan sabýr biçer
Derdi gamýný anlatamayan, onun hicranýyla yaþayan feryat eder
Hiç sesi çýkmayan, dili dönmeyen, gözlerinden yaþ döken, sabahlara kadar inleyen ne ister

Bilmem ki...
Dünyaya dalarken
Hevayý, arzuyu ne sandý
Demek ki bir ömür gaflet uykusundaydý
Ufkum karardý, sinemi hicran kuþattý, zan ne büyük gamdý
Oysa ki sýratý müstakim olan yol aþikardý, kim yanýlttý, nefsim kabardý
Hüsran yaþatan hangi karar ve tercih olursa olsun hakikatten uzaktý, hidayet ancak talip olunursa yakýndý

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: