Günaydýn, insanlarýn kusurlarýný örten, gökyüzünde halkalar çizen bulutlar. Günaydýn, o maviliðe ulaþmak için, kanat çýrpan kuþlar.. Sana da günaydýn, kararan kalpleri aydýnlatmak için, yeniden doðan güneþ..
Günaydýn, güzellikten yoksun, ucra köþelerde haysiyetini çürüten insanlýk.. Günaydýn, üç kaðýtçýlýk ve yalanlar üzerine, tahtýný kurmuþ dostluk.. Sana da günaydýn, bizden kaçan, bizi bizden soðutan güven..
Günaydýn, cefasýnda oyalandýðým, beni ben yapan sevda.. Günaydýn, güfteleri ile içimi okþayan þarkýlar, ve dertlerimi mesken edinmiþ yüreðim. Sana da günaydýn, Uzaklarda beklediðim, ’’Bir Ýhtimal’im..’’ Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan Çardak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.