YAŞAMAK ZOR ZENAAT BE USTA....
YAÞAMAK ZOR ZENAATMÝÞ BE USTA…
Herkesin derdi, kendi acýsý kadar
Gözünde yaþý ,gönlünün yasý kadar..
Kalbinin acýsý, deryalar kadar..
Zamansýz ayrýlýklar,
Hasret rüzgarlarý baðrýmý yakar..
Mutluluk artýk çok uzak..
Gökyüzünde yýldýzlar kadar…
Hüzün sarmýþ,þu garip gönlümü.
Kuruyan yapraklar gibi,
Düþer bir bir hayatýmdan yýllar..
ve tüm sevdiklerim...
Bir sokak lambasýnýn altýnda
Issýz kalmýþ yüreðimi aldým yanýma
Bir baþýma geldim ya bu dünyaya
Bir baþýma gidiyorum iþte ýssýz bu yollarda..
Velhasýl usta …
Yaþamak zor zenaattýr bu dünyada..
Dertlerim derya olmuþ..
Çaðlar durur ,engel olamam kalbime..
Silinmez izleri yaþanmýþlýklarýn,
Ne kadar çok keþkelerim var bir bilsen..
Kafamda deli sorular, hücum eder
cevap bekleyen sorularým..
Ne kendime ,ne de kalbime hükmüm geçer..
Susturamam ,feryad eden yüreðimi..
Yaþamak ne zormuþ be usta….
Bulamadým yaþamanýn yolunu..
mutlu olmanýn yolunu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.