SEN UYU

Uyandýrdým þafaðý yine,
Bu sabah derin uykusundan,
Örttüm Ay’ýn üstünü,
Kucakladým seher yelini,
Öpüþtük ölüler gibi,
Hüzün çökmüþ göz bebeklerimi,
Selamladý dertten habersiz Güneþ…

Uykusu bölünmüþ iþçiler,
Karýn tokluðuna yürüyorlardý…
Gece vardiyalarý döndüler,
Yorgun bedenleriyle umutsuz,
Traktör römorkunda uyukluyordu,
Kýzlar kadýnlar çocuklar,
Bir tas su döktüm arkalarýndan…

Doldurdu sabahçý öðrenciler,
Toz toprak sokaklarý,
Annelerinin eline yapýþmýþtý minikler,
Körpecik beyinleri ütüleyecek,
Bu gün de yoz sistemin çarký,
Yalan yanlýþ deðirmeninde,
Yeni kullar hazýrlanacak yarýna…

Yüreðimdeki aleve,
Benzin döktü anne kýz,
Ekmek ararken çöplükten…
Haram sermayenin koca gemisi,
Atýklarýný boþaltýyordu masmavi sulara,
Sitelerle parsellenmiþ sahiller,
Çöplüðe dönüþüyordu…

Yalan kutusu kirli ekranda,
Ýsmi büyük beyni küçüklerin yine,
Ezberleri tekrarlanýyordu arsýzca,
Anadan üryan bir jilet,
Gözlerime bakýyor bileðimin üstünden,
Düne yenik isyankârým,
Yarýnlar iþgal altýnda…

Sosyal Medyada Paylaşın: