BİR HAYAT HİKAYESİ
BÝR HAYAT HÝKAYESÝ
Muhterem arkadaþým,yoldaþým
Ali DÝNÇ anýsýna
Daha onsekizinde bir delikanlý
Aldý sýrtýna kederi gamý
Ne olduðunu bilmeden senesinde
Gençliði kaldý hep hevesinde
O sýrtladý hayatýn zorluklarýný
Verdiler bir eþ baðladýlar ayaklarýný
Birde oldu dünya tatlýsý çocuklarý
Bir nebzede olsa yeþerdi umutlarý
Kýzýna doymadan aldýlar peygamber
ocaðýna
Vatani görevi bitti ikinci çocuðu verdiler
kucaðýna
Çok mutlu olacaðýný umuyordu bu hayatta
Ne yazýkki þeytani ruhlar vardý etrafta
Hayat mücadelesine kaldýðý yerden
devam
Hiç bir zaman etmedi ah ile ehvam
Durmadý zorluklara hep göðüs gerdi
Gün geldi yaradan onlara üçüncü evladý
verdi.
Çok mutlu olduðunu sanýyordu garibim
Aþýrý duygularla seviliyor diye
Ama þeytan sarmýþ birkere bu mutlu
aileye
Tertemiz duygular beslerken eþi dönmüþ
deliye
Bu arada büyük kýz büyümüþ serpilmiþ
Oðlan da arkasýndan yetiþmiþ
Her ikiside kendisine ne hikmetse
kinlenmiþ
Aleyhinde herikiside terbiyesizleșmiș
Dedik ya þeytanýn iþi bu diye
Musallat olmuþ bu güzel aileye
Eþini zaptetmiș döndürmüþ deliye
Hep özlem duymuþ evdeki sabiye
Gün gelip çatmýþ bu yuva yýkýlmýþ
Garibim durmuþ bir afallamýþ
Gelen Allah’tan gelsin gerisi yalanmýþ
Derdini almýþ baðýrýna basmýþ
Etraftakiler ne der ne düþünür
Bilinmez ama nasýl geçti bu ömür
Sürçü lisan ettiysek edelim özür
Ýzciyim kimseye vermesin yaradan böyle
bir ömür
Abuzer ÝZCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.