Yine gözlerine düþtü yolum... Aklýmdasýn. Yine unutmuyorum. Þiirlerime damladý tatlý gülüþlerin. Oy benim caným mý diyeyim? Yoksa canýmý alýp giden mi?
Sen aklýmda olunca, Tutarým ellerini. Sýðýnýrým gölgelerine.. Her kaleme dokunduðumda, Yürek sesim seni heceler.
Sana çýkar yollarým. Ýçimi dökerim isyan etmeden. Bahar olur açarsýn çiçek çiçek.. Bazen rüzgar olur esersin hoyrat hoyrat.. Bazen de yaðmur olur yaðarsýn saçlarýma..
Senden hatýra diye, Canýmdan can bildim kalemi. En yakýným derim, Dizelerde çay ikram ederim. Her gece nazlayarak severim..
Ýþte eller ne derse desin Þiirin, sensin özü Her yeni günü, Bir önceki, bir sonraki günü Vurgusu, Duygusu, Dileði.. Gerçek anlamý. Çünkü her harfinde kalem seni yazýyor. Seni unutmak mümkün mü?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nursel çil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.