Çünkü Seni Kalbim Sevdi

dilime dolanan yaþam sensin,
her yokluðunda yabancýlýk çekiyorum yine
biten bir ömrü, kalan bir özlemi yaþýyorum sonra
sonra saat yine zamansýzlýða oynuyordu
yaðmurlu bir akþam üstü
güneþin doðuþunu beklemek kadar çaresizdim
nasýl bir akþam üstü güneþ doðabilir ki
nasýl gece aydýnlanýr,
nasýl güneþ yüzüne gülümser hüzünlü çocuklarýn
kýrlangýçlar, serçeler gökyüzünde nasýl raks eder
kelebeklerin ömrü nasýl uzar
ve selamsýz sabahsýz hiç bir gün geçip gitmez ömrümüzden
hep göðsümüzün üstünde bir yumru
bir kör düðüm, bir sýzý

bir hayata tutunup, bir yaþamdan vazgeçmek ne zordur
ne zordur sevincim dediðin, kanayan yaran olmasý
ne zordur yüzüne bakmaya kýyamadýðýn
gözlerini gözlerinden kaçýrdýðýn
bir insanýn yaþamýndan uzakta kalmak
uzakta yaþamak
uzaktan sevmek
uzaktan özlemek
ne zordur

bir yaraya sarýlýr gibi sarýldým acýlarýna
bir acýmda sensin
kanayan her yara
içimde okyanuslar kurdu
okyanusta boðulur gibi sana tutundum
yüreðimi býrakýrsan boðulacaðým biliyorsun

seni her þiirde bir mýsra kadar sevdim
çünkü sen yüreðime dokunan en güzel þiirsin
her yaðmur sonrasý bir fýrtýnanýn içinde kaldým sonra
sonra bir fýrtýnanýn karþýsýnda durur gibi sevdim seni
seni her zorlukta, her koþulda, her karanlýk gecede
güneþe gülümseyen çocuklara sarýlýr gibi sevdim
içime dolan her yaðmur damlasýnda seni aradým
seni milyonlarca yaðmur damlasýnýn arasýnda
seni milyonlarca acýmýn içinde
yabancý iki þehri birbirine kavuþturur gibi sevdim

ama sen bu hayatta aldýðým en büyük acýmsýn
çünkü seni kalbim sevdi

ibrahim dalkýlýç

29/03/2017
22:55 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: