Okunmalıydı

Ezan hiç susmamalýydý
Onu okuyan vecdine kanarak yanmalýydý
Bir inþirah ve iþtiyak içinde akýllara ibret býrakmalýydý
Alýþa gelmiþin dýþýnda, teganni ye bulaþmadan sunulmalýydý
Hafýz veya hoca kelamý kadirin lisanýna müdrik olarak okumaya baþlamalýydý
Onun dört baþý mamur hikayesini ruhunda, gönlünde hissederek okumanýn feyzini yaþatmalýydý
Ezaný yasaklayan veya onun okunmasýna tahammülü kalmayan her kimse kulaklarýný kapatsa bile vicdanýný karatmamalýydý

Ben...
Ahu gözü neyleyim
Þuuru olmayan akla mý kefilim
Her yanda salkým saçak dolaþan edepsize ne deyim
Neyzenin segah ve hüseyni makamýnda üflediði besteleri dinleyim
Bestekar ve hoca olan Rakým Erkutlunun bir birinden güzel bestelerini þerh edeyim
Nedir bu hüznü, hicraný, sitemi, aþka, sevdaya olan kelamý bir hoþ seda olarak terennüm ederek nefesleneyim

Benim...
Ruhum için
Ne Þirinsin, ne de Aslý
Bir bak periþan halim ne kadar zavallý
Ruhu kanatlandýran marifettir, hikmettir ey yabancý
Ýrfan, ihlas olmazsa bir dimaðda, hakikat ve hak ona ne kadar yabancý
Ne saki ve ne de hancý, baki deðildir hiç bir arzu,fani için adanan her akýl ve irade ancak kendine kendine kýyar ey avutan falcý

Yine...
Susmuþ geceler
Her manzuma anlam katar heceler
Ah boðazda düðümlenen, sýr olan kelimeler
Bir ömrün kitabýný yazdýran sevinçler, hüzünler, dertler
Ey ruhuma aðyar olan kimseler, göçüp gidiyor bak kimsesizler

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: