GÜLER'İM, GÜLYÜZLÜM (264)

GÜLER’ÝM GÜLYÜZLÜM (264)

Ey caným cananým sensiz olmuyor.
Güler’im sevdiðim nerde sin þimdi.
Sensizlik ile de gönül dolmuyor.
Ahiret denilen yerdesin þimdi.

Gül Yüzlüm meleðim gönül sultaným.
Kalbim ve yüreðim aklým, izaným.
Seninle var oldum sana varaným.
Çabuk gelsin diye beklersin þimdi.

Yüzü gülen gönlü zengin olaným.
Her gün biraz daha senle dolaným.
Bana rehber olan yolu bulaným.
Yazdýðýma ilham olansýn þimdi.

Orasý farklýymýþ berzah alemi.
Dua ederken de derim kelamý.
Her an her dakika al bu selamý.
Çiçekler içinde güldesin þimdi.

Ora nasýl kimse bilemez bur dan.
Rüyalardasýn hep etrafýn nurdan.
Ýçtiðin görürüm Kevser suyundan.
Cennet mekan oldun ordasýn þimdi.

Seni çokça sevdi Zayi Ozan’ýn.
Her gün biraz daha sevgi yazanýn.
Dört mevsimin bize yolu hazanýn.
Dilimde þiirim ýrdasýn þimdi.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 26/03/2017 Pazar
Yayýn : 29/03/2017 Çrþ.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1088007/

Sosyal Medyada Paylaşın: