YANLIŞIM SEVMEK DEĞİLDİ
Yanlýþým sevmek deðildi ki...
Bugün olsa yine severdim.
Lakin bu kadar deli,
Bu kadar çok sevmezdim.
Sevdamýn aðýrlýðý altýnda,
Sevdiðimi ezmezdim...
Yanlýþým sevmek deðildi benim,
Çok sevmekti sadece.
Becerebilseydim eðer,
Azar azar,
Usul usul severdim.
Hani varla yok arasý,
Hani gidecekle kalacak ortasý.
Sevmek deðildi yani benim hatam,
Sadece ölçüsünü bilemedim.
Nabza göre þerbet veremedim.
Onu bile beceremedim...
Mesela gözüm baþkasýný görmedi.
Günüm onsuz geçmedi.
Kendi bile yeter býktýrdýn dedi.
Gittiði her yerde ben vardým.
Ne zaman baþý sýkýþsa oradaydým.
Ýmkan vermedim özlemesine beni,
Hissetmedi hiç eksikliðimi,
Yaþamadý bir an bile yokluðumu.
Gece dahi rüyasýna girdim.
Bütün gün etrafýnda gezdim.
Hani neredeyse baktýðý her yerdeydim.
Demem o ki;
Yanlýþým sevmek deðildi benim,
Ama adam gibi sevmeyi bilemedim.
Tuttum bir çocuk gibi sevdim...
Ve her çocuk gibi,
Büyüdüðümde terk edildim.
Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.