GÜLÜMSÜN

Topraðý süsleyen güller tez solar
Sen benim gönlümde biten gülümsün.
Uyanýklar, benim gibi kaz yolar
Sen benim gözümde tüten gülümsün.

Açlýðýmý kuru, yavan doyuran
Yanlýþ, doðru sözü hemen ayýran
Yorulunca dinlen deyip kayýran
Dertlerime derman katan gülümsün.

Üç öðün sofrayý hazýr getiren
Haftalýk çantayý aya yetiren
Sýkýntýya sabýr, içte götüren
Acýlý lokmayý yutan gülümsün.

Soðukta, sýcakta beraber olduk
Ýki lise görmüþ acemi kulduk
Ana, babalarýn attýðý çulduk
Kalbimin dibinde yatan gülümsün.

Sen yokken yazlar, kýþ oluyor bana
Günler geçmiyor yýl geliyor cana
Ne kadar methiye yazsam az sana
Bülbüller içinde öten gülümsün.

Siyah saçlarýna beyazlar hakîm
Tasamý söylesem azarlar hekim
Baþýmda beklersin çantanda takým
Çevresine sevgi atan gülümsün.

Sen meyve olsaydýn söylerdim muzum
Andýðým zamanda diniyor sýzým
Dursunî dilinde adýndýr kuzum
Çöle dönmüþ cana yeten gülümsün.

Dursun Yeþil – 20/06/2007



Sosyal Medyada Paylaşın: