Mümkün olsa keþke; Dönebilsek o cafcaflý liseli yýllarýmýza. Sana asýlsam yine! Bir daha… bir daha… Israrla! Býkmadan, usanmadan.
Seni takip etsem yine, Evinin bulunduðu sokak baþýna kadar. “Yeter, gelme artýk; bir gören olur” desen yine. Elin, ayaðýn titrese heyecandan, Þalgam gibi kýzarsan. Saklansam, Sizin oradaki asýrlýk çýnarýn arkasýna, Þýþt desem sen geçerken! “Yine mi sen” desen yine. Eskisi gibi mini etek giysen, Kýsacýk, Çok yakýþýr sana yine...
Çukurova Radyosu dinle bu akþam, Ýstek yaptým sana, Türk Sanat Müziði Dinleyici Ýstekleri Programýndan. Sonra beni hayal et. Pencereni aç ve bak, Karþý duvara adýný yazdým, Büyük harflerle. Yaðmur silmeden bak; Olur mu?
Ömer Adar-2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Adar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.