kýrk bir dedi ömrüm ey çilenin tezgahýnda günü dokuyan gün ýþýðýndan sarý geceden kara umuttan bir parça beyaz nisandan yaðmur eylülden hüzün þubattan bir avuç ayaz kasýmpatýlardan aþk, kucak dolusu sahrada cennet olan su hayat iþte bu her aný umuda kurulmuþ pusu zincirlerimizin komþuluðunda duvarlarýmýza sinen tutsaklýk kokusu gözlerimizde içimizi görecekler korkusu bir yaþamý tüketiyoruz kendimizden çok ötede çýrpýnýp duruyoruz nede olsa yaþýyoruz nefes alýyoruz son kertede al beni vur aç bir zenci bedenine caný acýsýn bir beyazýn çekik gözlerden bir damla yaþ süzülsün insan aðacýnýn dallarýnda solgun yapraklar bende kalmamýþ, insaným diyecek yüz son çaðýn ellerinde, son mevsim her insan sýfatýnda yansýyan aklýn evrenine sýnýrlar çizen güz
ali rýfat arku 28/03/2017 02:10 istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.