Adý yolsuzluk, çocuk... Bir yani cehennem. Bedeni paramparça, Vurguna dönen hayatlar. Bilmezdi kim ölmüþ kim susmuþ!
Sevmenin ölümle vuku buldugu, Çiceklerin yaz aylarýnda soldugunu, Koþmaya baþladý daha yönleri ögrenmeden. Babasýnýn kucagýnda uyumamýstý ki hiç, Bilmezlerdi ki kim doðmuþ kim yanmýþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülsüm B. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.