02:20
büyülü bir yangýn ardýnda,küllerin arasýnda
geniþ ve bakýmlý bir ormanda
saat 02:20 olunca
yabaný hayvanlar suya iner,
yavaþça birbirine yaklaþan iki sýrtlanýn emin olduðu tek þey vardýr
o saatte,
kalbin içine konulan naftalin
bir daha ki aþk’a kadardýr,
bir belgeselde görmüþtüm seni, zehrini
aktardan alýrken
nehirlerin arasýnda bir sorun vardý,
su istifasýný basmýþ, birlik daðýlmýþtý
aklýnýn zerafetiyle yetindim ben ormanda
birbirine neden küstüklerini unutan iki balýðýn
barýþmalarýnýda masada unutmalarý vardý mayýs ayýnda
hayvanlar yenilecek ve yenecek diye ikiye
sen 1’e ayrýlmýþtýn
üst üste 6 gelen iki kaplumbaðanýn þansý bu
Hume neden öldü
ve Tanrý aslen nereli ormanýn giziydi
kader birliði yaptým saçlarýnla
günde 6 saat gözlerine baktýðým sigortasýz bir iþim vardý,
ve saat hala 02:20 idi,
hiç birimizin saatleri geri alýcak gücü yoktu
zehir önce yüzümüze vurdu
aðzým aslen taþralýdýr,ama diþlerim okumuþ cocuklardý
gözlerim gözlerinden 5 yaþ büyük olmasýna raðmen
dayanamadý
kasýp kavurdu ormaný
müthiþ bir et kokusu sardý bedenimi,
il il bölündü bedenim
saat 02:20 iydi,
mayýstý
güzellik ödenmesi zor bir borçtu
ben sana çok borçluydum
bir uçak düþtü en son göðsüme
bütün yolcularý senden oluþan..
02.20 idi saat
sana baktým,
saat gibi kadýndýn,en azýndan yýlda bir kere olsa da
seni 1 kere geri alsaydým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.