ÖLÜM VAR BELLİ Kİ
Cebimdeki umutlarýmý çýkarýp cüzdanýmýn en gizli yerine sakladým,
Edebiyat defteri sayfalarý arasýnda þiirlerimi kurutuyorum
Çok müþkül zamanlara yolculuk vakti
Oturup hayal kurmak devri tükendi,
Gerçekle yüzleþme zamaný belli ki.
Hava karardýkça daha çok özlüyorum seni
Akþamlar olunca sabahlarý özlemek gibi
Öyle vazgeçtim ki vuslatýndan
Uyutur gibi koynuma soktum hasretini
Adýný ninnilerde anmak zamaný belli ki..
Boþ sokaklarda yaðmurun doldurduðu göletlere
Yalýn ayak çocuksu masumluðumla dalýyorum
Üstüm baþým çamur zýrýl zýrýl ýslaðým
Umurumda mý dünya yadýrgayacak mý var nasýlsa
Bundan sonrasý boþ vermiþlik zamaný belli ki.
Tren raylarý ne kadarda parlak ve kývrýmlý
Avuçlarým iki yana açýk gözlerim kapalý
Yürüyorum ufkumun götürdüðü kaderime
Tek sýrayýz ben ruhum,ecelim peþimizde
Azrail’e teslim olmak zamaný belli ki
Beyaz bir elbise giydirdiler üstüme sade
Moda buymuþ hiç deðiþmemmiþ senelerce
Tahta bir araba çekmiþler evimin önüne
Dört koldan omuzlandý sevenlerim hüzünleriyle
Üstüme toprak atýlma zamaný geldi belli ki
Herkes orada tek ben yokum sanki
Anne baba kardeþ arkadaþ aramýyor kimse beni
Sen yine yoksun zaten ne zaman oldun ki
Bu kez olsun gelseydin bari
Öldüðümü hala anlamadýn belli ki
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.