Mümkün değildi

Rahip...
Endiþe içindeydi
Pazar günkü ayin için son çareydi
Nasýl olsa günah çýkartmaya gelecektir dedi
Failin kim olduðu ve böyle bir cinayeti niçin iþlediði belli deðildi
Zavallý kadýn ve iki çocuðu dað evinde periþan haldeydi, kadýna tecavüz edilmiþti
Çocuklarýn ve kadýnýn çok mücadele ettiði belliydi, her yerde kan izleri ve yaralar gözler önündeydi
Yabancý bir kiþi bu cinayeti iþlemeye cesaret edemezdi, çünkü bu civarda böyle bir suçu iþleyenin affedilmesi mümkün deðildi

Elbette...
Anýlar bizleri býrakmaz
Biz bir zaman hatýrlamasakta onlar unutmaz
Yaþanmýþ olan ne varsa idrake konu olmuþsa kurumaz
Sararmýþ her kare fotoðraf, her ne kadar kendini býrakmýþsa da, bilinçaltý soldurmaz
Önemli olan asude buluna, suhulet içinde yaþanmýþ, naifliði içinde barýndýrmýþ, talý bir hüzün, hicraný sessizce býrakmýþ olanlardýr

Bir..
Mektup verdiler elime
Al oku bizde dinleyelim dediler
Dikkat kesilmiþti meraklý gözler, teþvik eden sözler
Gençler, hasreti umut yapmýþ ümitler, gözleri nemlenen anneler
Ýþte o an içinde zamaný yaþatan, ruhun hicranýný anlatan, telaþ içinde heyecandý bekleyen gözler
Mektup el yazýsýyla yazýlmýþtý, besmele, hamt ve selatü selamla baþlamýþtý, adeta eski bir yazýydý
Yýllardýr haber alýnamayan, ne kadar uðraþýlsa da ulaþýlamayan, gurbette çalýþmak için vedalaþan bir insandý
Lakin henüz alýþmaya, yeni yeni ýsýnmaya, garipliðini atmaya baþladýðý günlerde, hiç beklemediði saatte iftiraya uðramýþtý
Kolluk kuvvetleri gelip almýþ, nezarette yatmýþ ve mahkemece hemen tutuklanarak ceza evine yatýrýlmýþtý
Ceza evi çok uzaklardaydý, zavallý yokluk içinde yaþayan vicdandý, orada baþýna gelmedik dram, trajedi kalmamýþtý
Tam on üç yýl sonra masum olduðu anlaþýlmýþtý, hastalýk kapmýþtý, takati kalmamýþtý, son demlerini yaþayan hicrandý, son ümit olarak hastahanede bir arkadaþýna bu mektubu yazdýrmýþtý

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: