Kahrım var benim!...
Bu doðal refleksti, tutulup kalmak sana,
Gamzelerini görünce þok olup, kananým,
Mavi ay, kýzýl güneþ, doðdu bu dünyama,
Küflendi eski günler, þimdi yalnýz insaným…
Aþkým dumanlar arasýnda uçup gidiyor,
Kýrýlgan, hassas, halimle küle dönüyor,
Bir parça ilgiyi çok gördün hayallerime,
Ateþ böcekleri de, görünce beni sönüyor…
Her limanda bir sevgilim varken ne oldu,
Güzel dolu, görmediðim il - ilçe kalmadý,
Tahmin edemezdim senin aþkýný, sürpriz,
Vurdu, dokuz þiddetinde aklým almadý…
Buruþuk þapka baþýmda gezer olmuþum,
Ütü-kola görmem, eþim var mý ki benim,
Hayat ne tuhaf, buruþuk þapkam misali,
Ne yapsam düzelmez, kahrým var benim…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.