SEN BU AŞKA NASIL KIYDIN

Sen bu aþka nasýl kýydýn,
Nasýl bir ihanetin ortasýnda kaldýn.
Farkýnda mýsýn sevgili,
Bir inat uðruna neleri göze aldýn,
En zirvelerden en diplere daldýn.
Hiç düþündün mü,
Sen sana böyle ne yaptýn...
***
Þimdi ben kalbimi,
Sen vicdanýný nasýl susturacaksýn.
Bu yaptýðýna,
Nasýl bir bahane bulacaksýn.
Gayrý gözüm görmez seni,
Kulaðým iþitmez sesini.
Kalbim bile,
Anmaz bir daha ismini.
***
Sen bu aþka nasýl kýydýn.
Elini bu ihanete nasýl buladýn.
Bir baþka ten ne demek,
Daha doðru deðil miydi?
O bedenin yerine,
Topraðýn koynuna girmek.
***
Düþünmedin mi;
Gün gelip her þey yalan olunca,
Dillere destan güzelliðin solunca,
Hani diyorum ki yaþlanýnca,
Ya da elden ayaktan düþünce,
Söyle kim kalacak yanýnda.
Baharýn solup ömrün hazana dönünce.
***
Oysa ben senin derinlerini sevmiþtim.
O derinlere ne hazineler gizlemiþtim.
Ne sýrlar saklamýþtým,
Öyle mahremdin ki,
Ben seni bana bile yasaklamýþtým.
Þimdi kimlerin ayak izi kaldý topraðýnda.
Kimlerin gözü kaldý cennetinde.
Kimler seni meze etti sohbetinde.
***
Sen bu aþka nasýl kýydýn,
Bunu ikimize nasýl yaptýn.
Aklýn mý baþýnda deðildi.
Yoksa kalbin mi nefsine boyun eðdi.
Keþke bu can bunu duyacaðýna öleydi.
Öleydi de bu günleri görmeyeydi.

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: