ey ýþýða aþýk karanlýk! ey körolacasý tarih! o zaman gör bakýn bu yangýna dayanmayacak bu yangýna bu ocak çatlayacak sað taraftaki taþ bir lotus fýþkýracak çatlaklarýndan patlayacak sað taraftaki bir orkide açacak dibinden arkadaki taþ ise çiseleyecek nar çiçekleri damlýyacak ondan damlýyacak yüreðimizden kalan boþluða çaydan devrilecek çaydandaki ömür dökülecek bu yangýna biz düþeceðiz damarlarýmýzdaki kan dökülecek yarýnlarýmýza ve dönme zamaný gelecek geldiði an döneceðiz döneceðiz döneceðiz bir semah kývamýnda mevlana’yý imrendirecek kadar dünya etrafýmýzda dönene içimiz dünyayla dolana kadar dönmek güzeldir döneceðiz özümüze döneriz belki çiseleriz belki dostun attýðý güle saðalýr belki bu asýrlýk yara döneceðiz ah zaman ah! yerimizde saymak istediðimiz tek tuzak kullanýmý en kolay en riskli en uzak nankörüz nankör! ham süt emdiðimizden deðil zaman nankör etti bizi hep payýmýza düþeni az gördük bir payda olarak bir kelebekten bile utanmýyoruz kelebek zamaný bir giz deðil hepimize aþina nedir ki bir cuma bir pazar ve beþ tane ’’tesi’den’’ ibaret bir haftalýk marifeti rastladýðý tüm çiçeklere konmak bir de ateþe ateþ te bir çiçek olmalý yoksa bir kelebek böyle bir tutkuyla atýlýr mýydý koynuna bir kelebeðe bile öykünsek kâfi bakmayýn yüzümüzdeki salgýna sol yanýmýzda açan beyaz lale gözlerimizde açan karanfil ellerimizde biten menekþe sadece bunlara konsak kâfi ve sonra yüreðimizdeki ateþe atýlsak nankörüz nankör! kelebeðe imreniriz utanmadan birþeyler öðrenmeði unutarak Sosyal Medyada Paylaşın:
FIRTINADAN ARTA KALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.