SOR BENİ
SOR BENÝ
Merak eder de bir gün, takýlýrsam aklýna
Yürüdüðün yollarda, yaðan yaðmur altýnda
Toprak koktuðu zaman, mazinin hatýrýna
Ne haldeyim diyorsan, sokaklara sor beni
Sahilde oturup da, yýldýzlara bakarken
Denizde azgýn dalga, sahillere vururken
Uzaktan bir nihavent, hüzün dolu çalarken
Yerinden koparýlan, taþa kuma sor beni
Çýkarsan bir gün eðer, yüreðinde acýyla
Rengarenk çiçeklerin, gülüþtüðü kýrlara
Hüzün dolu gözünden, bir damla yaþ akarsa
Gördüðün boynu bükük, sümbüllere sor beni
Girersen meyhaneye, kýrýk dökük masada
Bir nedamet duyarsan, içtiðin her yudumda
Yakar da yüreðini, mazilerde hatýra
Görürsen sýzýp kalmýþ, sarhoþlara sor beni
Gecelerin birinde, eðer uykun kaçarsa
Peydahlanýr belki de, uðultu kulaðýnda
Can hýraç korku ile, çýkar isen balkona
Kokular beklediðim, rüzgarlara sor beni
Hasret çekilmez dertmiþ, ömrün zalim törpüsü
Düðün dernek þölenler, yalnýzlýðýn türküsü
Deldi baðrýmý geçti, vefasýzýn süngüsü
Kadere boyun eðmiþ, çaresize sor beni
Vefasýz sevgilere, vuramadým kýlýcý
Bedene illet oldu, bulamadým ilacý
Yerim yurdum kalmadý, sokaktayým kiracý
Gözüm açýk yattýðým, musallaya sor beni
Davut Tunçbilek
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.