HEP GİDİYORUM....

Büyük üstâd Âþýk Veysel’e selam olsun....
Nurlar içinde yatsýn!

Keyifi, neþeyi ben bu diyarda,
Alamadým amma hep gidiyorum.
Mutluluk, sevdâyý o nazlý yârda,
Tadamadým amma hep gidiyorum.

Nedir kavgalarýn asýl amacý...
Nedir husûmetin gerçek ilacý...
Nedir hoþgörünün sihir aracý...
Çözemedim amma hep gidiyorum.

Ezmemeli insan bir çekirgeyi.
Ýbretten saymalý her çekirdeði.
Tanýyýp seçmeli mutlak gerçeði,
Göremedim amma hep gidiyorum.

Yolum ýrak, menzil yakýn mý yakýn.
Dostum kötülükten kendini sakýn.
Vur, feleðe karþý tavrýný takýn.
Sýnamadým amma hep gidiyorum!

Nedir gülmeyenin çâresi sordum,
Nedir yobazlarýn pâyesi sordum,
Nedir insanlarýn gâyesi sordum,
Bulamadým amma hep gidiyorum.

Tuttum bütün dertlerimin ucundan.
Akýl aldým dâim toktan açýndan.
Yemin olsun ben bu iþin içinden,
Çýkamadým amma hep gidiyorum.

Görün Kederli’yim, su yüzündeyim.
El gülüp oynarken, ben hüzündeyim.
Son devirde ömrüm, tam güzündeyim,
Bilemedim amma hep gidiyorum.

(Kederli©Almanya, 01.05.2007)
Sosyal Medyada Paylaşın: