Geceyi böler bir ses ürperten ahengiyle
’’Uyan akîm düþlerden, vakit zemheri artýk’’
Susturur çýðlýklarý, gönül kendi cengiyle
Baþlar öne eðilir, aþkýn gömleði yýrtýk
Þahit tutar baðbaný tan vakti yeminleri
Kurumuþ gül dalýna þebnem olur gözyaþý
Savursa da tufanlar tüm kaypak zeminleri
Söker mi hýrçýn rüzgar sabrýn diktiði taþý
Çokluðuna aldanýp hoyratça israf olan
Duygulardan geriye bir ince sýzý kalýr
Her hazan geliþinde parça parça savrulan
Tarumar bahçelerde birkaç söz izi kalýr
Nedir can, kimdir canan kelimeleri aþsa
Ýkide ’’bir’’ olmaya adansa bütün ömür
Vakte kurban edilen eðer masum bir baþsa
Yokluðu yok eder mi sunulan hiçbir özür
Karanlýða asýlýr bir çift gözün esrarý
Sevdaya umut olur yedi renk, yedi iklim
Kuþanýr silahýný yalnýzlýðýn efkârý
Bir cellat edasýyla parçalar dilim dilim
Ne kýþýn hükmü kalýr ne yeþillenir bahar
Sevgili yüreðine çöken buluttur nisan
Anýlarýn kaybolan mezarý olur seher
Nisyandan medet uman deðil midir ki insan
Yaz ey kalem vefânýn hazin yenilgisini
Yaz, yanarken yürekler mevsimler neden kýþtýr
Hangi ilim açýklar acýnýn bilgisini
Yaz, kanatan gülleri hangi yalan bakýþtýr
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.