Gözlerinden yaş boşaldı

O...
Hakkýyla
Anlaþýlmamýþ
Yazdýðý, anlattýðý için dýþlanmýþtý
Dini ve milli hassasiyetini gizlemeyen vakardý
Simsarlarýn, riyakarlarýn, nifakçýlarýn en bariz hasmýydý
Dur durak bilmedi, cemiyet hayatýnda milletin düþtüðü durumu anlattý
Cami kürsülerinden, cuma hutbelerinden miskinliðe, acziyete, atalete haykýrdý
O öyle edep ve tevazu ehli bir insandý ki kýt kanat geçinmesine raðmen davasýna adanmýþtý
Ne mebusluk, ne þairlik, ne yazarlýk bakýmýndan hakký o zamanlar teslim edilmemiþ olan münevver bir akýldý
Hele zorunlu olarak Mýsýra gidiþi, hasretin, firkatin en hüzünlü dünyasýnda ve hasta yataðýnda tek baþýnaydý
Yeniden Ýstanbul’a dönüþünde içinde garip bir hüzün vardý, yalnýzlýðýn en býçkýn zamanlarýnda ki suskunlukta hicrandý
Ýstanbul’a gelinde gözlerinden yaþ boþaldý, hiç kimseler yok zannederken, onu karþýlamaya gelenler yüreðinde derin bahtiyarlýk yaþatmýþtý

Gemi...
Henüz ayrýlmýþtý
Özleme, hasrete dair adýmdý
Firkatin her lahzasýnda fýrtýnalar yakýndý
Gözlerden boþalan yaþ melale yazdýran dramdý
Gitmek, mecburiyet hissetmek, ati adýna ümitlenmek adýna farktý
Deryalar aþýldýkça, balýklar çýrpýndýkça, kuþlar kanat çýrptýkça içimiz ýsýnýrdý
Garipler, yetimler diyarýna gider gibiydik, içimiz titrerken, duygularýmýz kabarýrken yalnýzlýk kitabý bir baþka yazýlýrdý

Aniden...
Onunla karþýlaþtým
Ne yapacaðýmý þaþýrmýþtým
Gözlerinden akan yaþý görünce dayanamadým
Bir müddet arkasýndan sessizce baktým, çare aradým
Neden aðlýyordu, periþan vaziyette, önüne bakarak adýmlýyordu soramadým
Arkasýndan koþarak gelen bir kadýna rastladým, ona sesleniyordu o duymuyordu, kadýna sormaktan geri duramadým
Babasý vefat etmiþ, kocasý zaten çok uzaklara gitmiþ, her þeyden habersizmiþ, çocuðunu da zaten geçen yýl trafik kazasýna kaybetmiþ o an içimde derin bir acý hissettim fakat yine de uzaktan baktým

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: